Wat een dagen...
Door: eskape
Blijf op de hoogte en volg Kishen, Sandra en Jayden
06 Mei 2014 | India, Benares
Wat een dagen… We hebben veel meegemaakt. Mooie, maar ook vervelende dingen. Neem de tijd, het is een heel verhaal.
Laat ik bij het begin beginnen…
Wow effect - Zaterdag 3 mei
Vandaag zijn we na een heel vies ontbijt (alles kwam uit de vriezer denken we, zelfs de eieren) en een douche onder een druppel kraan, vertrokken richting Agra.
Vlak voor Agra ligt Fathepur-Sikri. Deze prachtige oude stad was kort de hoofdstad van de Mughal periode tussen 1571 en 1585. Hier regeerde Emperor Akbar. Deze man had 3 officiële vrouwen; een moslim vrouw, een Hindoestaanse vrouw, en een christenvrouw. Hiernaast had hij nog heel veel andere vrouwen. Heel veel jaren probeerde hij voor nageslacht te zorgen, maar dit wilde niet lukken. Akbar ging toen op bezoek bij een heilige: Shaikh Salim Chishti. Hier vroeg hij om een zoon, en deze wens kwam uit. Het graf van Shaikh Salim Chishti hebben wij ook bezocht. Hier kan je als toerist ook een wens doen. De meeste mensen die hier een wens doen, vragen ook om een kind.
Fatehpur-Sikri was erg mooi om te bezichtigen.
Hierna zijn we naar Agra gereden. Hier hebben we het Agra Fort bezocht. Het is ook weer een prachtig gebouw en heel groot. De belangrijkste reden waarom wij hier wilden kijken was vooral de Taj Mahal. Er is namelijk een plek waar je de Taj Mahal kan zien. Hier zijn we naar op zoek gegaan en hebben mooie foto’s kunnen nemen van de Taj in de verte. Het ziet er zo mooi uit, WOW! We zijn benieuwd hoe hij er dichtbij uitziet!
Eenmaal weer terug in de bus hadden we allemaal trek gekregen en zijn we naar een restaurant gegaan. Hier hebben we lekker gegeten en vervolgens zijn we naar het kantoor gegaan waar je de kaartjes voor de Taj Mahal kan kopen. Als toerist betaal je hiervoor de hoofdprijs van 750rp. Hier krijg je wel een flesje water bij en een soort slofjes die je aan moet als je de Taj gaat bekijken. We hebben 4 kaartjes gekocht. Hierna door naar het hotel.
In het hotel stond iemand van de reisorganisatie. Deze heeft de kamers geregeld en hebben we aangesproken over ons verblijf in Bhratpur. Hij zou alle punten meenemen.
Onze kamers waren netjes en op het dak was een zwembad. We hebben de rest van de middag lekker gezwommen. Het bezoek aan de Taj hebben we uitgesteld tot de volgende ochtend. We zijn om 05.00 opgestaan om de zonsopgang om 5.30 te zien!
Het wow, wow, wow effect en heel veel pech! - Zondag 4 mei 2014
‘s Ochtends zijn we heel vroeg opgestaan en om 5.15 uur gaan lopen naar de ingang van de Taj Mahal. Gelukkig ligt ons hotel vlakbij. Op straat was het nog donker en stil, maar toen we eenmaal in de rij stond voor de ingang werd het al lichter en kwamen er meer mensen. Het heeft even geduurd voordat de “poort” openging. Vervolgens nog een strenge controle door en dan naar de Taj.
Als je de poort doorkomt blijf je gewoon staan en zeg je alleen maar: ’wow, wow,wow’. Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die dit niet indrukwekkend vinden. Het is echt een enorm gebouw!
De Taj is gebouwd door Shah Jahan als een laatste rustplaats voor zijn derde vrouw. De dood van zijn vrouw (1631) heeft de emperor zo aangegrepen dat ze zeggen dat zijn haren in een nacht grijs zijn geworden. De bouw van de Taj begon in het jaar na haar dood. Het hele gebouw was pas klaar in 1653.
We hebben zo ontzettend genoten van het uitzicht en hebben heel veel foto’s gemaakt. Het is prachtig om te zien dat ze zon erop gaat schijnen. Je mag ook binnen kijken als je slofjes over je schoenen aantrekt of je schoenen uittrekt. Hier zie je het graf van de vrouw en de emperor.
We hebben ontzettend genoten!
Rond half 9 waren we weer terug en hebben we lekker ontbeten. Vandaag geen bedorven eieren, maar een lekker ontbijt met eieren, fruit en toast.
We hebben lekker gezwommen de rest van de ochtend en zijn gaan eten in het hotel rond 13.00.
Om 15.30 uur kwam onze chauffeur ons ophalen en gingen we naar Itimad-ud-Daulah, oftewel de Baby Taj. Ook dit is een graf. Het heeft niet dezelfde geweldige uitstraling als de Taj, maar het is meer verfijnd. Dit was het eerste Mughal gebouw dat compleet van marble is gemaakt.
Voordat we hier heengingen kregen we bericht dat onze treinkaartjes nog niet in orde zijn. Volgens de lokale agent komt dit door de verkiezingen die aan de gang zijn. De vertegenwoordiger waar we mee gesproken hebben zegt dat dit komt door de schoolvakanties, dus eigenlijk zegt iedereen iets anders. We hebben vele versies over de stoelindeling gehad, maar uiteindelijk bleef het onduidelijk welke plekken er nu gereserveerd zijn. Er is zelfs een versie dat er twee mensen met het vliegtuig moeten en vier met de trein…We hebben gezegd dat we als familie op vakantie zijn en dat we niet gaan opsplitsen.
Toen we terugkwamen van de baby Taj hebben we zelfs contact gehad met Nederland. Ook vanuit daar kwam weinig hulp. Dit viel ons erg tegen.
We hebben uiteindelijk (na twee uur discussiëren met zowel de lokale als de Nederlandse organisatie) besloten om toch met z’n allen met de trein te gaan. De kaartjes die er bevestigd zijn waren 3 slaapplekken, en 4 zitplekken. Dan konden we van 2 zitplekken nog een slaapplek maken. Ik hoor jullie denken: waarom zo’n zooitje? Geen idee! De mensen hier denken niet vooruit of voor een ander. Ze nemen pas actie op het moment dat er iets moet gebeuren en dan nog laten ze dingen gewoon gebeuren. Wij zijn gewend voor een ander te zorgen, dat kennen ze hier niet echt.
We hebben een keuze gemaakt en zijn om 19.20 naar het treinstation gegaan.
De trein zou vertrekken om 20.37 uur en 12 uur later in Varanasi aankomen. Eenmaal op het station zei de lokale agent de ene keer dat de kaartjes gereserveerd zijn en de andere keer dat het helemaal nog niet zeker was dat we deze plekken wel konden krijgen. De situatie werd nog onzekerder, want er bleek een bovenleiding kapot te zijn. Hierdoor hadden alle treinen vertraging en was de chaos op het station nog erger dan normaal. Overal zie je mensen liggen, honden, ratten en apen lopen. Mensen staren naar je en de treinen die soms komen zitten bomvol. Het was echt een enorme ervaring. De lucht die er hangt is misselijkmakend. We hebben er 3 uur gezeten en gewacht. Niet iedereen voelde zich erg happy dus om 22.38 uur hebben we besloten er mee op te houden en terug te gaan naar het hotel. De kamers waren toch voor 2 nachten geboekt. Onze chauffeur was blijven wachten, dus hij heeft ons weer teruggebracht.
Eenmaal bij het hotel even spannend of we nog 3 kamers konden krijgen, omdat we natuurlijk uitgecheckt hadden. Gelukkig kon dit en zijn we naar bed gegaan.
Eenmaal in bed werden we gebeld door de agent. We vertrekken morgen niet om 06.00, maar om 09.00 uur. Onze vlucht in Delhi zat vol, dus we nemen de vlucht van 16.45 uur.
Terug naar Delhi - Maandag 5 mei 2014
’s ochtends heb ik gewoon ontbeten in het hotel. ‘s nachts is Kishen ineens heel erg ziek geworden, en ’s ochtends zat er niets meer in z’n maag. Hij moest aan de o.r.s en kon niet ontbijten. Misschien was het wel teken dat de trein niet kwam, zodat Kishen ziek kon worden in het hotel en niet in een trein…
Om 08.40 zijn we al vertrokken richting Delhi. Het was een lange rit, maar over een mooie autosnelweg.
Rond 12 uur waren in Delhi en zijn we eerst ergens gaan eten. Na het eten zijn we naar het vliegveld gegaan. Hier hebben we nogmaals afscheid genomen van onze chauffeur. Op het vliegveld stond iemand op ons te wachten. Hij hielp ons met inchecken en vervolgens zijn we door de douane gegaan. Om 16.00 uur konden we boarden en om 16.45 ging we de lucht in. We kwamen keurig op tijd in Varanasi aan (rond 18 uur) en hadden vlug onze bagage terug. Buiten stond er weer iemand op ons te wachten die ons naar het hotel bracht.
We vroegen hem hoe laat de trein uiteindelijk was aangekomen vandaag. Dit bleek 4 uur en 15 min later dan gepland. Dus als we de trein hadden willen nemen hadden we nog 1 uur 15 min langer moeten wachten!
Eenmaal in het hotel leek het wel of we echte celebritys waren. Wat een hotel! De kamer is zo enorm groot. Als je binnenkomt heb je eerst een eettafel, dan een tweezitsbank en een fauteuil en vervolgens een bureau. Dan heb je een andere kamer dat is de slaapkamer en daarachter een walking closet. In de slaapkamer zit een heel groot raam, waardoor je zo de douche in kan kijken. Dit is zo luxe…
Kishen was zo ontzettend moe dat hij gelijk zijn bed in is gekropen. Ik ben nog wat gaan eten me Deep en Wen in het super chique restaurant en ben vervolgens ook in bed gekropen.
Varanasi – dinsdag 6 mei 2014
Vandaag zijn we heel vroeg opgestaan en hebben we al heel veel bijzondere dingen gezien, maar daar vertel ik jullie later over. Ik denk dat jullie wel even genoeg gelezen hebben :D
Tot later!
Laat ik bij het begin beginnen…
Wow effect - Zaterdag 3 mei
Vandaag zijn we na een heel vies ontbijt (alles kwam uit de vriezer denken we, zelfs de eieren) en een douche onder een druppel kraan, vertrokken richting Agra.
Vlak voor Agra ligt Fathepur-Sikri. Deze prachtige oude stad was kort de hoofdstad van de Mughal periode tussen 1571 en 1585. Hier regeerde Emperor Akbar. Deze man had 3 officiële vrouwen; een moslim vrouw, een Hindoestaanse vrouw, en een christenvrouw. Hiernaast had hij nog heel veel andere vrouwen. Heel veel jaren probeerde hij voor nageslacht te zorgen, maar dit wilde niet lukken. Akbar ging toen op bezoek bij een heilige: Shaikh Salim Chishti. Hier vroeg hij om een zoon, en deze wens kwam uit. Het graf van Shaikh Salim Chishti hebben wij ook bezocht. Hier kan je als toerist ook een wens doen. De meeste mensen die hier een wens doen, vragen ook om een kind.
Fatehpur-Sikri was erg mooi om te bezichtigen.
Hierna zijn we naar Agra gereden. Hier hebben we het Agra Fort bezocht. Het is ook weer een prachtig gebouw en heel groot. De belangrijkste reden waarom wij hier wilden kijken was vooral de Taj Mahal. Er is namelijk een plek waar je de Taj Mahal kan zien. Hier zijn we naar op zoek gegaan en hebben mooie foto’s kunnen nemen van de Taj in de verte. Het ziet er zo mooi uit, WOW! We zijn benieuwd hoe hij er dichtbij uitziet!
Eenmaal weer terug in de bus hadden we allemaal trek gekregen en zijn we naar een restaurant gegaan. Hier hebben we lekker gegeten en vervolgens zijn we naar het kantoor gegaan waar je de kaartjes voor de Taj Mahal kan kopen. Als toerist betaal je hiervoor de hoofdprijs van 750rp. Hier krijg je wel een flesje water bij en een soort slofjes die je aan moet als je de Taj gaat bekijken. We hebben 4 kaartjes gekocht. Hierna door naar het hotel.
In het hotel stond iemand van de reisorganisatie. Deze heeft de kamers geregeld en hebben we aangesproken over ons verblijf in Bhratpur. Hij zou alle punten meenemen.
Onze kamers waren netjes en op het dak was een zwembad. We hebben de rest van de middag lekker gezwommen. Het bezoek aan de Taj hebben we uitgesteld tot de volgende ochtend. We zijn om 05.00 opgestaan om de zonsopgang om 5.30 te zien!
Het wow, wow, wow effect en heel veel pech! - Zondag 4 mei 2014
‘s Ochtends zijn we heel vroeg opgestaan en om 5.15 uur gaan lopen naar de ingang van de Taj Mahal. Gelukkig ligt ons hotel vlakbij. Op straat was het nog donker en stil, maar toen we eenmaal in de rij stond voor de ingang werd het al lichter en kwamen er meer mensen. Het heeft even geduurd voordat de “poort” openging. Vervolgens nog een strenge controle door en dan naar de Taj.
Als je de poort doorkomt blijf je gewoon staan en zeg je alleen maar: ’wow, wow,wow’. Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die dit niet indrukwekkend vinden. Het is echt een enorm gebouw!
De Taj is gebouwd door Shah Jahan als een laatste rustplaats voor zijn derde vrouw. De dood van zijn vrouw (1631) heeft de emperor zo aangegrepen dat ze zeggen dat zijn haren in een nacht grijs zijn geworden. De bouw van de Taj begon in het jaar na haar dood. Het hele gebouw was pas klaar in 1653.
We hebben zo ontzettend genoten van het uitzicht en hebben heel veel foto’s gemaakt. Het is prachtig om te zien dat ze zon erop gaat schijnen. Je mag ook binnen kijken als je slofjes over je schoenen aantrekt of je schoenen uittrekt. Hier zie je het graf van de vrouw en de emperor.
We hebben ontzettend genoten!
Rond half 9 waren we weer terug en hebben we lekker ontbeten. Vandaag geen bedorven eieren, maar een lekker ontbijt met eieren, fruit en toast.
We hebben lekker gezwommen de rest van de ochtend en zijn gaan eten in het hotel rond 13.00.
Om 15.30 uur kwam onze chauffeur ons ophalen en gingen we naar Itimad-ud-Daulah, oftewel de Baby Taj. Ook dit is een graf. Het heeft niet dezelfde geweldige uitstraling als de Taj, maar het is meer verfijnd. Dit was het eerste Mughal gebouw dat compleet van marble is gemaakt.
Voordat we hier heengingen kregen we bericht dat onze treinkaartjes nog niet in orde zijn. Volgens de lokale agent komt dit door de verkiezingen die aan de gang zijn. De vertegenwoordiger waar we mee gesproken hebben zegt dat dit komt door de schoolvakanties, dus eigenlijk zegt iedereen iets anders. We hebben vele versies over de stoelindeling gehad, maar uiteindelijk bleef het onduidelijk welke plekken er nu gereserveerd zijn. Er is zelfs een versie dat er twee mensen met het vliegtuig moeten en vier met de trein…We hebben gezegd dat we als familie op vakantie zijn en dat we niet gaan opsplitsen.
Toen we terugkwamen van de baby Taj hebben we zelfs contact gehad met Nederland. Ook vanuit daar kwam weinig hulp. Dit viel ons erg tegen.
We hebben uiteindelijk (na twee uur discussiëren met zowel de lokale als de Nederlandse organisatie) besloten om toch met z’n allen met de trein te gaan. De kaartjes die er bevestigd zijn waren 3 slaapplekken, en 4 zitplekken. Dan konden we van 2 zitplekken nog een slaapplek maken. Ik hoor jullie denken: waarom zo’n zooitje? Geen idee! De mensen hier denken niet vooruit of voor een ander. Ze nemen pas actie op het moment dat er iets moet gebeuren en dan nog laten ze dingen gewoon gebeuren. Wij zijn gewend voor een ander te zorgen, dat kennen ze hier niet echt.
We hebben een keuze gemaakt en zijn om 19.20 naar het treinstation gegaan.
De trein zou vertrekken om 20.37 uur en 12 uur later in Varanasi aankomen. Eenmaal op het station zei de lokale agent de ene keer dat de kaartjes gereserveerd zijn en de andere keer dat het helemaal nog niet zeker was dat we deze plekken wel konden krijgen. De situatie werd nog onzekerder, want er bleek een bovenleiding kapot te zijn. Hierdoor hadden alle treinen vertraging en was de chaos op het station nog erger dan normaal. Overal zie je mensen liggen, honden, ratten en apen lopen. Mensen staren naar je en de treinen die soms komen zitten bomvol. Het was echt een enorme ervaring. De lucht die er hangt is misselijkmakend. We hebben er 3 uur gezeten en gewacht. Niet iedereen voelde zich erg happy dus om 22.38 uur hebben we besloten er mee op te houden en terug te gaan naar het hotel. De kamers waren toch voor 2 nachten geboekt. Onze chauffeur was blijven wachten, dus hij heeft ons weer teruggebracht.
Eenmaal bij het hotel even spannend of we nog 3 kamers konden krijgen, omdat we natuurlijk uitgecheckt hadden. Gelukkig kon dit en zijn we naar bed gegaan.
Eenmaal in bed werden we gebeld door de agent. We vertrekken morgen niet om 06.00, maar om 09.00 uur. Onze vlucht in Delhi zat vol, dus we nemen de vlucht van 16.45 uur.
Terug naar Delhi - Maandag 5 mei 2014
’s ochtends heb ik gewoon ontbeten in het hotel. ‘s nachts is Kishen ineens heel erg ziek geworden, en ’s ochtends zat er niets meer in z’n maag. Hij moest aan de o.r.s en kon niet ontbijten. Misschien was het wel teken dat de trein niet kwam, zodat Kishen ziek kon worden in het hotel en niet in een trein…
Om 08.40 zijn we al vertrokken richting Delhi. Het was een lange rit, maar over een mooie autosnelweg.
Rond 12 uur waren in Delhi en zijn we eerst ergens gaan eten. Na het eten zijn we naar het vliegveld gegaan. Hier hebben we nogmaals afscheid genomen van onze chauffeur. Op het vliegveld stond iemand op ons te wachten. Hij hielp ons met inchecken en vervolgens zijn we door de douane gegaan. Om 16.00 uur konden we boarden en om 16.45 ging we de lucht in. We kwamen keurig op tijd in Varanasi aan (rond 18 uur) en hadden vlug onze bagage terug. Buiten stond er weer iemand op ons te wachten die ons naar het hotel bracht.
We vroegen hem hoe laat de trein uiteindelijk was aangekomen vandaag. Dit bleek 4 uur en 15 min later dan gepland. Dus als we de trein hadden willen nemen hadden we nog 1 uur 15 min langer moeten wachten!
Eenmaal in het hotel leek het wel of we echte celebritys waren. Wat een hotel! De kamer is zo enorm groot. Als je binnenkomt heb je eerst een eettafel, dan een tweezitsbank en een fauteuil en vervolgens een bureau. Dan heb je een andere kamer dat is de slaapkamer en daarachter een walking closet. In de slaapkamer zit een heel groot raam, waardoor je zo de douche in kan kijken. Dit is zo luxe…
Kishen was zo ontzettend moe dat hij gelijk zijn bed in is gekropen. Ik ben nog wat gaan eten me Deep en Wen in het super chique restaurant en ben vervolgens ook in bed gekropen.
Varanasi – dinsdag 6 mei 2014
Vandaag zijn we heel vroeg opgestaan en hebben we al heel veel bijzondere dingen gezien, maar daar vertel ik jullie later over. Ik denk dat jullie wel even genoeg gelezen hebben :D
Tot later!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
