Spiritueel

Dinsdag 6 mei 2014

Vandaag was een hele mooie dag. Kishen voelde zich helaas nog niet 100%, maar het ging gelukkig al iets beter. Wat hebben we allemaal gedaan?
Voordat ik dat ga vertellen wil ik eerst nog iets kwijt over de naam van Varanasi. Ik heb het telkens over Varanasi, maar kijk je boven het kaartje hiernaast dan staat er Benares. Varanasi heeft namelijk meerdere namen: Varanasi, Banāras, Kashi en Kasi.


We zijn om 05.00 uur begonnen met een ochtend boottocht over de rivier de Ganges. Dit was erg mooi, want de zon komt dan op en je kunt dan heel mooie alle verschillende trappen (Ghat) zien die uitkomen bij de heilige rivier. De mensen komen daar om zichzelf te wassen in het heilige water. Ook zijn er mensen bezig kleden te wassen.
Na de boottocht hebben we een wandeling door de stad gemaakt. Deze lag er nog rustig bij. Ook konden we een blik werpen op de gouden tempel. Om hier een blik op te kunnen werpen (je mag niet naar binnen) moet je eerst door een security. Dit komt omdat er regelmatig aanslagen worden gepleegd in Varanasi.
De beveiliging is sowieso enorm momenteel. De verkiezingen zijn bezig en momenteel is Varanasi een belangrijke stad. Een van de grote kanshebbers om de verkiezingen in India te winnen is de nationalistische premierskandidaat Narendra Modi. De leider van Indiaas grootste oppositiepartij Bharatiya Janata Party (BJP) en chief minister van de rijkste staat van India, Gujarat, is echter ook omstreden. Hij zou de belangen van de islamitische minderheid onvoldoende hebben beschermd, en zich niet hebben uitsproken tegen het geweld tegen moslims in Gujarat.
Alle hotels zitten propvol en in ons hotel lopen militairen met grote geweren door de gang. Ook zit er op elke verdieping een man van de beveiliging die de boel in de gaten houdt. Op straat hebben we bijvoorbeeld vanavond verschillende groepen gezien die roepen welke kandidaat ze het beste vinden. De verschillende groepen herken je door de kleuren oranje (Modi) en wit (BJP). Ze schreeuwen tegen elkaar. Dit kan weleens verkeerd aflopen, dus moet je voorzichtig zijn. Onze gids van vanavond heeft ons er langs geleidt. Het is best bijzonder je tussen deze mensen te mengen. Niemand kijkt meer naar je, want ze zijn te druk met zichzelf.
Na de ochtend boottocht zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we lekker gezwommen en afspraken gemaakt om nog wat dingen te gaan bekijken vandaag.
Om 15.00 uur werden we weer opgehaald en zijn we naar Sarnath gegaan.
Sarnath (vroeger ook Migadaya, Isipatana of Rishipattana) is een wijk van Benares/Varanasi in de Indiase deelstaat Uttar Pradesh. Sarnath bevindt zich op de plaats van het vroegere hertenpark waar Gautama Boeddha voor het eerst de Dharma aan anderen onderwees, en waar de Sangha (de boeddhistische gemeenschap van monniken) ontstond. Sarnath ligt ten noordoosten van de binnenstad van Benares en is één van de vier belangrijkste pelgrimsplaatsen in het boeddhisme.
Hier hebben we de oude tempel (ruïnes), de Stuppa, de tempel die nog gebruikt wordt en het museum bekeken. We hadden een gids die heel veel wist en ons heel duidelijk alles uit kon leggen. Ook de vragen die we stelden wist hij duidelijk te beantwoorden. Je merkte echt dat hij geleerd had.
Hierna zijn we weer naar de rivier gegaan en hebben we de ceremonie gezien. Priesters houden hier elke avond een speciale ceremonie waarbij ze hun god moeder Ganga (de rivier) danken voor het brengen van leven. Onder het gezang van liederen worden grote lampen en fakkels aangestoken, wat een mystieke en magische sfeer creëert.
Deze ceremonie wordt in iedere Ghat gehouden. Wij zijn bij de grootste geweest. Eerst zijn we een stukje gaan lopen. Dit is echt heel bijzonder. De mensen zitten allemaal op de grond voor de priesters. Bij deze grootste Ghat zijn er 7 priesters. Deze priesters doen allerlei rituelen uitvoeren en de duizenden mensen “zingen” mee. Als je daar tussen staat kan je alleen nog maar stoppen en om je heen kijken. Het voelt heel bijzonder. Alsof je een van hun bent.
We zijn naar de boot gelopen en hebben de ceremonie verder vanaf het water bekeken. Na een half uur zijn we nog naar de crematieghat gevaren. Hier worden de doden in het openbaar gecremeerd. Het lichaam wordt op een baar (zonder kist) door de straten van de stad Varanasi gedragen en onder luid gezang naar de rivier gebracht. Hier wordt het lichaam gewassen in de rivier en met doeken bedekt. Vervolgens wordt het op een brandstapel gelegd. Dan gaat een naaste van de overledene naar een vuur dat altijd brandt en steekt met dat vuur de brandstapel in brand. Ook dit was weer heel indrukwekkend om te zien. Wij kunnen er ons misschien niets bij voorstellen, maar de mensen hier geloven echt dat wat ze doen goed is. Dat merk je aan de sfeer die er hangt.

Als laatste zijn we op de rivier gestopt en hebben we een kaarsje aangestoken dat op een drijvend bakje met bloemen ligt. Dit doen de mensen voor een overleden familielid, of omdat ze een wens willen doen. Wij hebben dit ook gedaan. Je kaarsje wordt, samen met de andere kaarsjes, in het donker meegenomen door de rivier. Ook dit was weer een bijzondere ervaring.

Op de terugweg moesten we eerst weer een stuk door de overvolle stad lopen. Onze gids loopt heel rustig door de menigte, terwijl wij proberen hem niet kwijt te raken en met open mond om ons heen kijken. Ook nu zagen we weer menigten staan die bezig waren hun politieke partij aan te prijzen. Kishen noemde de naam van Mobi en had ineens een sjaal om zijn nek met de kleuren van de partij. Deze hebben we maar snel weggestopt, want je weet nooit wat er kan gebeuren!

Eenmaal weer in de auto bracht de chauffeur ons terug naar ons hotel, waar ik nu in bed zit. Heel erg moe, maar zeker voldaan na een dag mooie momenten ga ik lekker slapen.
Tot morgen!