Van Sesriem naar Swakopmund daarna "drama"land :D

Maandag 4 en dinsdag 5 augustus

Van Sesriem naar Swakopmund en van Swakopmund met een lastige start naar Khorixas (Damaraland).

Maandag zijn we om 6.00 uur opgestaan. We hebben ons opgefrist en hebben ontbeten en zijn rond 8.00 uur van de camping weggereden.
We moesten een stuk van 350 km rijden en op de wegen hier weet je nooit hoe lang je er precies over zal doen. De wegen hier zijn dan weer goed, en soms geasfalteerd, dan weer slecht en vol stenen.
We zijn eerst onderweg gegaan naar Walvis Bay. Dat is een stuk van 230 km. Onderweg kom je door prachtige gebergten. We zijn gestopt in de Gaub Pass en de de Kuiseb pass. Hier hebben de bergen vormen als duinen en golven, echt prachtig.
Ook kom je allerlei dieren tegen. Wij zagen een eekhoorn, struisvogels verschillende gieren, zebra’s en iets wat op een impala leek. We hebben veel profijt van de verrekijker die ik voor de vakantie had gekocht. Het geeft zo’n mooi beeld, en we kunnen de dieren goed zien!
Hoe dichter we bij de kust kwamen, hoe meer het landschap veranderde. Van de bergen gingen we weer over naar een soort verdord grasland met bomen. Dat veranderd in af en toe een boompje, tot vervolgens alleen maar zand met af en toe een klein struikje. Als je heel dicht bij Walvisbaai bent zie je enorme rode zandduinen en ruik je de zeelucht!

Als we aankomen in Walvisbaai is het al 12.30 uur. Dit is een aardig, keurig plaatsje, maar niet heel bijzonders. De Engelsen waren hier eerder dan de Duitse kolonisten. Daarom zijn de gebouwen hier vrij saai. Wel vind je hier de grootste groep met flamingo’s van heel zuidelijk Afrika. Er zijn hier twee soorten flamingo’s: Greater en Lesser flamingo’s. Het verschil is dat ze net een beetje anders van kleur zijn.
Veel tijd om dit plaatsje te bekijken hebben we niet, want we moeten nog naar Swakopmund. Dat ligt 35 km van Walvisbay. We gaan dus snel een kijkje nemen bij de Lagoon. Dit is een soort schiereiland dat alleen maar uit zand bestaat en waar je zelf op mag rijden. We hebben de bandenspanning laten zakken naar 1.2 bar, zodat we zeker weten dat we niet vast komen te zitten. Wel viel het Kish op dat de band links voor zachter was dan de rest. De mensen die ons gister uit het zand hebben geholpen zeiden: “Everybody gets stuck at the beach”. Dat willen wij niet zijn!
Bij de ingang van Lagoon zijn de duizenden Flamingo’s. We kregen hier een gekopieerd kaartje met een lijntje erop. Eenmaal bij de Lagoon snapten we daar niets van en zijn we maar een spoor in het zand gaan volgen. We reden en reden, maar zagen op een gegeven moment voor, achter en naast ons alleen maar zand. Dat is best wel spannend, want kan je de weg nog wel terug vinden, en wat als je vast komt te zitten? Wij volgden het spoor, maar het spoor werd steeds vager. Na een tijdje zijn we gekeerd en een ander spoor gevolgd om (hopelijk) terug te komen. Je ziet nergens een andere auto, anders kan je daar achteraan rijden.
Het spoor wat we terug volgden leidt ons langs het water waar weer honderden prachtige flamingo’s staan. Verder zagen we hier prachtige groene plantjes die in het water groeien en natuurlijk tal van andere vogeltjes. Ook kwam er ineens een Jakhals tevoorschijn. Ook een prachtig dier, wat op een wolf lijkt. Hij liep vlakbij de auto, dus deze hebben we kunnen fotograferen!
Gelukkig leidde het spoor ons terug naar het begin van de weg en zijn we terug naar Walvis Baai gereden. Hier hebben we de banden laten oppompen bij de Shellstation. Nu snel op weg naar Swakopmund.
In Swakopmund zijn we gelijk doorgereden naar de Spar. Volgens de info van de reisagent kunnen we na vandaag geen “normale” boodschappen meer doen. Misschien gaan we nu wel naar het “echte” Afrika?
Bij de Spar weer lekker veel ingeslagen en vervolgens op zoek naar de camping. Hier komen we aan rond 16.00 uur en we kijken onze ogen uit. Dit is echt geen kamperen meer! Er zijn allemaal huisjes met van die grote stenen barbecues, een wastafel en een bank. Bij zo’n huisje is ook een grasveldje en daar moet je je auto op parkeren. JA en wat zit er dan in dat huisje? Je eigen badkamer! Keurig schoon, met wc, wastafel en douche.
We hebben de camping snel verlaten en zijn naar de stad gereden. Swakopmund is echt een heel leuk plaatsje! De mensen hier zijn een mix van Duitse en Namibische mensen. Hierdoor ziet het plaatsje eruit als een leuke oude Duitse stad. Je vindt hier ook veel Duitse vakantiegangers. Alleen de palmbomen en het zand verschillen met een echt Duits vakantie plaatsje.
De Duitsers kwamen hier rond 1892. Ze kwamen hier omdat Walvisbay al door de Engelsen was ingenomen. Eerst was het alleen voor soldaten bedoeld. Later werden er huizen in Duitsland gemaakt en per schip naar Swakop vervoerd en konden de eerste gewone mensen er komen wonen. Het werd de grootse handels haven voor Duitsland en zuid-westelijk Afrika. Tijdens de eerste wereld oorlog nam Zuid Afrika de boel over en mocht de haven alleen gebruikt worden voor maritieme operaties. Dit zorgde er wel voor dat Swakop ineens veranderde in een vakantie plaats en het er nu dus leuker uitziet dan het meer industriële Walvisbaai.
Eenmaal in het stadje hebben de auto bij het strand geparkeerd. We hebben aan de cargard gevraagd om op onze auto te letten. Je hebt deze mensen overal op grote plekken waar je kunt parkeren; ook bij supermarkten bijvoorbeeld. Ze letten op je auto of er niet in wordt gebroken en als je terugkomt geef je ze wat geld.
Bij het strand hebben we lekker gegeten bij een grill restaurant. We kregen zoveel dat we het niet op konden. Het vlees is in dit land sowieso al het belangrijkste van de maaltijd. Als vegetariër heb je het hier slecht.
Na de heerlijke maaltijd en het zien zakken van de zon in de zee zijn we teruggegaan naar de camping en hebben we ons klaargemaakt voor de nacht. We wilden eigenlijk onze kleren wassen, maar een wasmachine hebben ze op deze zeer luxe camping niet, dus dan meer even snel onze truien en broeken in een sopje gezet en gespoeld.
Omdat we zo’n luxe badkamer hebben zijn we lekker gaan douchen. Om vervolgens warm ons tentje in te kruipen. Het voelde al erg koud en het beloofde dan ook een koude nacht te worden.


dinsdag 5 augustus 2014

Het was dus echt een koude nacht! Maar goed dat we 2 extra dekens over ons hadden gelegd. De tent was van binnen helemaal nat en het water liep ervan af. Eenmaal buiten was alles ontzettend nat en koud en wachtte ons nog een onaangename verrassing: de band links voor stond leeg. Ja, wat doe je dan? Die man in Windhoek heeft ons een spoedcursus (lees:1 minuut) uitgelegd hoe we de band moesten verwisselen… Dat gaat ons dus echt niet lukken.
We hebben ons eerst helemaal klaargemaakt: Douchen, ontbijten en natte tent inpakken. Hierna hebben we in de papieren van Kea gekeken naar een tyre repair center. Kishen heeft deze gebeld wat we het beste konden doen: Band oppompen tot 2.2 barr en vervolgens naar de zaak rijden.
Hier kwamen we om 8.15 uur aan. Ze hebben de band eraf gehaald om te kijken wat er aan de hand was. Er zat echt een groot gat in op de rand van waar de band het wegdek raakt. Ze hebben Kea gebeld en deze hebben gezegd dat we een nieuwe band mochten kopen. Dit hebben we gedaan en we moesten 1780 NAD betalen (ongeveer 123 EURO). Dit krijgen we (hopelijk) terug bij het terugbrengen van de wagen. Hierna moesten we ook nog tanken en pinnen. Verder wilden we ook graag een metertje om snel de bandenspanning te kunnen checken. Met dit alles waren we om 9.25 uur weer klaar en konden we eindelijk aan onze reis van vandaag beginnen.
Deze reis gaat vandaag door een beginstukje van het Damaraland. Damaraland heeft veel ruimte en is zuid afrika’s laatste niet officiële wildlife gebied. Je kunt hier zebra’s, giraffen, antilopen, olifanten en zelf zwarte neushoorns in het wild tegenkomen. Dit is bijzonder, omdat ze normaal alleen in nationale parken en beveiligde gebieden te zien zijn.
Het is wel weer een lange reis van 330 km en we ’s middags al op de camping zijn om onze natte tent te laten drogen.
De reis verloopt goed. De weg is niet overal even goed, maar dat zijn we gewend. We merken wel dat we nu meer in het “echte” Afrika komen. We zien onderweg mensen die mooie stenen willen verkopen en daar vooral ook hun kinderen voor gebruiken. Ook zien we een Afrikaans schooltje in een dorpje in de middle of knowere. We zien ook borden dat er olifanten kunnen zijn, maar behalve flink wat olifanten drollen zien we helaas geen olifanten.
Rond 14.00 uur zijn we in Khorixas bij de camping; de Igowati Lodge. De camping ligt midden in het dorpje. We checken in voor 2 nachten en zetten onze tent op. Deze druipt aan zowel de binnen- als buitenkant en begint al een beetje muf te ruiken…
Als alles staat gaan we lekker koken. We hebben vanmiddag niets gegeten en dit voorkomt dat we weer in het donker moeten eten. Vandaag wordt het rijst met groente in een een milde curry met daarbij een stukje vlees. Op de verpakking staat dat het beef is, maar dat vraag ik me af. In ieder geval is het erg lekker.
Na het eten gaan we lekker bij de auto zitten en maak ik het verslag van de afgelopen 2 dagen. Helaas is er weer geen internet om het te plaatsen, maar we merken dat we snel vergeten wat we de afgelopen dagen gedaan hebben door alle indrukken die je de dag erna weer opdoet.


Morgen willen we op onderzoek uitgaan in Damaraland. We hebben deze plek nog een nacht, dus we kunnen morgen op jacht naar de olifanten en giraffen! Verder willen we de rots tekeningen bij twijfelfontijn gaan bekijken. Deze zijn al meer dan 6000 jaar oud en komen uit de vroege steentijd.