Onze eerste reisdagen.

Zaterdag 2 en zondag 3 augustus 2014

We zijn zaterdag naar Seriem gereden. Dit was best een hele ervaring.
Eerst hebben we een voorraad blikgroente ingeslagen bij de supermarkt. Verder hebben we rijst gekocht en wat vlees. Dit ligt mooi vacuüm verpakt in de winkel. Je kunt allerlei vlees kiezen, dus niet alleen varken en rund. Dingen als Eland en Kudu schijnt heel gewoon te zijn om te eten hier. Dit hebben we nog maar even laten liggen en willen we eerst eens in een restaurant uitproberen.
Wat ons opvalt aan deze stad is dat we veel blanke mensen zien, en dat zijn geen toeristen. Er wordt verder ook veel Engels en Duits gesproken, maar dat is logisch aangezien de Engelsen en Duitsers hier veel invloed hebben gehad.

Op een gegeven moment als je Windhoek uit rijdt houdt de verharde weg gewoon op. Je rijdt dan alleen maar over gravel. Dit is prima te doen, ook met een “gewone” auto. Vervolgens kwamen we op een weg waar je alleen met een 4x4 mag rijden. Ook dit was prima te doen, het was wat steiler. We zijn door een pass gereden en hadden een schitterend uitzicht.
Ja, en als je dan je eerste echte Gembok (Springbok) ziet, dan is dat heel gaaf! Verder zijn we nog een struisvogel en 3 “Pumba’s” (Ik weet niet hoe ze heten…) tegengekomen. Het lijkt wel een grote dierentuin ☺

Onderweg hebben we in Solitaire nog getankt, zodat we zeker weten dat we de volgende dag voldoende diesel hebben om de Sossusvlei te kunnen zien. Onze wagen is trouwens best gaaf. Er is een hoop ruimte om je bagage op te ruimen en twee hele grote lades voor eten en bestek, borden en pannen. Dit laatste kregen we trouwens van het verhuurbedrijf. Er zit een grote koelbox in die je in kan stellen op de gewenste temperatuur.
De tent op het dak is simpel op te zetten. Dit hebben we meestal in 15 min gedaan. Het afbouwen kost iets meer tijd, maar dat komt grotendeels door de ritsen die niet meewerken door het vele zand wat erin zit.

Na solitaire zijn we naar de camping in Sesriem gereden. Deze ligt binnen de grenzen van het park. Dit heeft als voordeel dat je ’s ochtends niet hoeft te wachten om het park binnen te gaan.

De camping is vrij kaal. Elke plek heeft een cirkel vormig stenen muurtje. In het midden staat een boom. Deze zorgt voor de nodige schaduw, want hoe koud het ’s nachts ook is, overdag is het echt warm en kun je die boom goed gebruiken. Verder is er ook een plekje waar je kunt barbecueën en een stroom aansluiting. Waar we dat laatste voor hebben weten we niet, want er is geen poweroutlet in de auto. We hebben in de supermarkt een verlengsnoer gekocht van 20m dat we toch iets op kunnen laden.

We hebben de tent uitgeklapt (en waren gelijk helemaal zelf vies van al t zand /stof wat op de hoes zit), stoeltjes neergezet en zijn gaan koken. Het was al 16.30 uur en om 17. 00 uur is het al donker, dus als je nog iets wil zien tijdens het koken moet je opschieten.
Het eten rook heerlijk, (we hadden een groente curry in blik) maar toen we een hap namen bleek het heel heet te zijn. Zo heet, dat zelfs Kishen het bijna niet weg kreeg.

Na het eten in het pikkedonker afwassen en onze spullen bijelkaar zoeken voor een heerlijke douche.

We zijn vroeg gaan slapen, want de volgende morgen om 05.00 uur ging de wekker weer. We zijn ons even gaan opfrissen en hebben de tent ingeklapt. Om 05.45 uur reden we snel voor de zon uit. Helaas gaat die iets sneller op dan we gehoopt hadden. Dus toen we de 65 km gereden hadden naar het begin van de Sossusvlei was de zon al lekker aan het schijnen. Tijdens deze rit zagen we nog Springbokken, zelfs heel vlakbij de auto! Na de 65km verharde weg is er een parkeerplaats voor “normale” auto’s. Alleen de 4x4 mogen door. We dachten weer hetzelfde als gister te krijgen, maar dat viel even tegen. We ging nu echt offroad! Zelfs zo erg dat we soms dachten dat we vast ging zitten. Deze “weg” moesten we 6 km volgen om vervolgens bij een parkeerplaats nog eens 5 km te lopen. Dit was echt heel erg mooi! We liepen door de rode duinen (ongeveer 50 meter hoog en heel zwaar lopen!!)en keken van boven op de Deadvlei. Dit is een meertje wat eigenlijk nooit onder water staat. Hierdoor is de modder uitgedroogd en krijgt een mooie vorm. In het opgedroogde gebied staan allemaal oude, verdorde bomen die je heel vaak in reisgidsen ziet.
We zijn van de duinen heel hard naar beneden gerend en dat was echt heel gaaf. Je zakt dan tot je knieën in het zand en het lijkt alsof je gaat vallen en naar beneden zal glijden. Dit laatste wordt ook vaak gedaan, maar dan met een soort snowboard. Eenmaal beneden zat er veel zand in onze schoenen, maar hadden we wel een adrenaline kik gehad!
We hebben hierna veel foto’s in de Deadvlei genomen, die nog voor een deel in de schaduw lag. Dit maakt de treurige bomen nog treuriger. Na vele foto’s later zijn we teruggelopen en hebben we de auto gepakt om terug te rijden naar de parkeerplaats voor “gewone” auto’s. We dachten weer “gewoon” offroad terug te gaan, maar dit bleek iets lastiger dan de heenweg. Het zand was zo zacht dat we op een gegeven moment echt vastzaten. Niets hielp meer en we voelden dat de wielen alleen maar dieper het zand in gingen. We zijn uitgestapt en wilden onze schep pakken toen er gelukkig een andere auto voorbij kwam. Deze mensen stopten en vertelden ons dat onze banden veel te hard waren. We hadden een druk van 2.5 bar, maar moesten met een druk van 0.8 bar rijden. Dat geeft veel meer grip op de weg. We herinnerden ons dat de man van het verhuurbedrijf ons wel vlug zoiets gezegd had, maar dat dit alleen in noodsituaties was… Dit was dus zo’n noodsituatie ☺. Doordat we best geschrokken waren konden we onze pomp niet vinden om de banden leeg te laten lopen, maar gelukkig had de meneer een metertje bij de hand. Kishen heeft met deze vriendelijke meneer de banden leeg laten lopen totdat ineens een toeristenbusje met gids voorbij kwam. Deze spong uit z’n auto en vroeg de sleutels aan Kish. Volgens hem reed hij de auto er wel even uit. Natuurlijk lukte dit in een keer, want de banden waren nu een stuk leger! Wij waren allang blij dat we eruit waren. De vriendelijke mensen die gestopt waren kwamen uit Zuid-Afrika. Sinds een aantal jaren woonden ze nu in Namibië. Ze waren zelf ook op vakantie en vertelden dat ook zij het op deze manier (dmv vastzitten) moesten leren.
Met onze zachte banden was het offroad rijden een stuk gemakkelijker, dus de parkeerplaats hebben we verder veilig gehaald. Eenmaal daar zijn we op zoek gegaan naar onze pomp en hebben we de banden weer opgepompt om over het verharde deel terug naar de camping te kunnen rijden.
Tijdens dit laatste stuk kwamen we nog een groepje struisvogels tegen die de weg overstaken.
Eenmaal op de camping hebben we de tent opgezet en de rest van de middag heerlijk geluierd.